Op een dag ontving Lefhebbers een aanvraag per mail over het branden van een metro project. Dat is op zichzelf niet zo bijzonder maar wel dat de offerte van twee andere bureau’s was bijgesloten. En of wij de prijs konden matchen of er zelfs onder konden gaan zitten. Bij een eerste aanblik kreeg ik het idee dat beide offertes vreemde bedragen bedroegen. Of de punten en de komma’s waren omgedraaid, ik vond het maar apart.
Niets bleek minder waar. Het waren twee bureau’s uit Riyadh. Je weet wel, Saudi Arabië. Daar hanteren ze iets andere prijzen dan die wij hier in Nederland gewend zijn. “Nou, het matchen van deze offertes moest geen probleem worden’, sprak ik zelfverzekerd. Zo gezegd zo gedaan, en wonder boven wonder, wij werden uit de drie partijen gekozen als hét bureau.
Dan maken wij graag eerst de aanbetaling in orde. Nee, daar deden zij niet aan. Pardon?
“Nee, eerst leveren, dan pas betalen. Ik wil toch ook eerst in mijn Ferrari rijden, voordat ik betaal?’ Goed, zonder risico geen ondernemen dus, we gaan ervoor. Opdracht geklaard en website opgeleverd. Klant helemaal tevreden. Dan graag nu, de volle pond alstublieft.
Maar 90%? Niet de 100%. Nee, we moesten eerst een brief schrijven aan de Koning van Riyadh. Pardon? Ja, daarin moet je verklaren wat je hebt gedaan om Riyadh en de mensen beter te maken. Doe je dat niet, dan houdt hij de resterende 10% in. Zie het als belasting.
Dear King, give us our money please.
Kind regards, The Guys with Lef.