We hebben het met zijn allen voor elkaar gekregen dat de term ‘bore-out’ officieel erkend wordt als ziektebeeld en wij beboet moeten worden alvorens wij in het verkeer recht vooruit kijken. En ja, de term bore-out bestaat echt. Dat je jezelf niet meer kan motiveren om naar je werk te gaan omdat het zo vreselijk saai is. Voeg hier de aandoening FOMO (fear of missing out) aan toe en we vangen mogelijk de complete volgende generatie in een hokje samen.
Zo spraken wij bij Lefhebbers over deze trend en vroegen ons af hoe dit nou precies ontstaat. Te veel kunnen doen en zoveel te kiezen, dat je niet meer weet wat je moet doen en dus vastloopt. Welkom in de Westerse wereld anno nu.
De geboorte van het concept Tweemaal Daags was daar.
Wat nou als wij de ochtend en de avond een klein moment mogen stelen uit de waan van de dag. Een doelstelling in de ochtend en de evaluatie in de avond. Zet je dankbaarheden op papier en reflecteer wanneer je huilt omdat je zoveelste iPhone kabeltje stuk is, of dat wel echt zo erg is. Wij pleiten voor onthaasten. Neem de tijd om te genieten. Om te absorberen. Ga op reis zonder telefoon. Bezoek familie en ga ermee het bos in. Bouw een hut met je neefje. Wordt vies. Val. Plak een pleister. We zijn immers toch tot de tanden toe verzekert nietwaar?
Het Tweemaal Daags boek is helaas niet te koop, maar wel hier te bekijken.